Kampania Społeczna: "Mniejszy stres - większa szansa na zatrudnienie"

Negatywne emocje i stres powodują skurcz określonych partii mięśni. Osoby, które żyją w ciągłym napięciu psychicznym, często mają bóle głowy, ich ruchy są szybkie, a oddech płytki, gwałtownie reagują na wszelkie zmiany i śpią niespokojnie. Relaksacja, którą proponuje Jacobson, polega na stopniowym napinaniu i rozluźnianiu określonych grup mięśni. W ten sposób uczysz się rozróżniać wrażenia płynące z mięśnia napiętego i rozluźnionego. A mięśnie rozluźnione sprzyjają wewnętrznemu uspokojeniu.

Relaksacja to gimnastyka psychiki

Johannes Heinrich Schulz jest twórcą trningu autogennego, metody relaksacji opartej na buddyjskiej medytacji zen i jodze. Schulz zalecał stosowanie autosugestii, która jego zdaniem wpływa na zmniejszenie napięcia fizycznego i psychicznego.

Sugestia: „moja lewa ręka jest teraz ciężka, moja prawa ręka jest teraz ciężka, ramiona ciężko opadają”, działa prawie natychmiast. Możesz to teraz sprawdzić. Schulz uważał, ze trening autogenny to rodzaj psychicznej gimnastyki. Uczysz się wywoływania poczucia ciężkości i ciepła w mięśniach, zwalniania oddechu i pracy serca, spokoju.

Ćwiczenie 1. Napięcie – odprężenie

Zanim zrobisz to ćwiczenie, sprawdź, czy w tej chwili twoje ciało jest napięte, czy odprężone. Czy mięśnie szyi są napięte, czy szczęki są zaciśnięte, a brwi zmarszczone? Teraz szeroko otwórz usta, napręż mięśnie, tak jakbyś mówiła: „aaa”. Wytrzymaj minutę. A teraz poruszaj szczęką, jakbyś mówiła: „ajajaj”. Możesz mówić na głos albo w myślach. Spróbuj otworzyć usta jeszcze szerzej i poruszać szczęką przez następną minutę – to wygładza zmarszczki! Ale przede wszystkim rozluźnia mięśnie twarzy.
Teraz na wydechu przyciągnij delikatnie podbródek do klatki piersiowej (jeśli nie masz urazu w odcinku szyjnym). Pozostań minutę w tej pozycji i podczas wdechu podnieś głowę. Wraz z wdechem ściągnij mocno łopatki i łokcie do tyłu, rozluźnij klatkę piersiową. Na wydechu wróć do pozycji wyjściowej. Powtórz ćwiczenie dwa razy.
Robiąc wdech, unieś nad głowę ręce proste w łokciach, spleć je i rozciągnij kręgosłup. Na wydechu wróć do pozycji wyjściowej.

Ćwiczenie 2. Relaksacja przy biurku

Oto ćwiczenie służące rozluźnieniu dużej liczby mięśni. Usiądź tak, aby twój tułów był lekko pochylony do przodu, stopy oparte na podłożu i ułożone równolegle do siebie. Łokcie oprzyj na kolanach lub oparciu fotela; głowa powinna zwisać swobodnie. Oczy są zamknięte, a usta lekko rozchylone (dolna szczęka rozluźniona). Pozostań w tej pozycji i głęboko oddychaj. Po trzech minutach wraz z wdechem unieś głowę i klatkę piersiową oraz przenieś ramiona do tyłu. Przeciągnij się.

Ćwiczenie 3. Rozluźnianie splotu słonecznego

Celem tego ćwiczenia jest uzyskanie poczucia ciepła w okolicy czakry splotu słonecznego (obszar między pępkiem a mostkiem). Usiądź wygodnie z prostym kręgosłupem, zamknij oczy. Unieś prawą dłoń i zacznij masować splot słoneczny w stronę, która twoim zdaniem jest najlepsza. Staraj się oddychać brzuchem. Po dwóch minutach połóż obie dłonie na udach i zacznij wypowiadać w myślach autosugestię: „mój splot słoneczny jest przyjemnie ciepły”. Jeśli uznasz, że zdanie jest za długie, skróć je: „mój splot słoneczny jest ciepły”. Powtórz to samo zdanie kilka, kilkanaście razy.

Ćwiczenie 4. Chłodne czoło

Twój mózg może być czasami przepracowany i odnosisz wrażenie, że głowa jest przegrzana. W takiej sytuacji może ci pomóc to ćwiczenie. Usiądź z wyprostowanym kręgosłupem, zamknij oczy. Wraz z wydechem powiedz w myślach: „moje ramiona są ciężkie, moja prawa ręka jest ciężka, moja lewa ręka jest ciężka, moje nogi są ciężkie, moje ciało jest ciężkie, serce pracuje spokojnie, oddech jest spokojny”. Przenieś uwagę na czoło i powiedz: „moje czoło jest przyjemnie chłodne” (wyobraź sobie krystalicznie czystą górską wodę). Po kilku próbach możesz stosować tylko sugestię dotyczącą czoła.

Mamy dla Was krótką prezentację kontynuującą podjęty już przez nas temat. Jak skutecznie przygotować się do rozmowy kwalifikacyjnej? Jakich zachowań unikać i na co zwrócić szczególną uwagę? O tym i wielu innych rzeczach dowiecie się z naszego materiału!

Problem stresu przed rozmową kwalifikacyjną doświadcza na co dzień wiele osób. W poprzednim wpisie na blogu przedstawiliśmy teoretyczną stronę stresu, aby trochę przybliżyć Wam jego naturę. Ten wpis opracowany jest na podstawie wywiadu z osobą przeprowadzającą rekrutacje, będzie dotyczył praktycznej strony radzenia sobie ze stresem.

1. 46% ankietowanych, przygotowania do rozmowy kwalifikacyjnej zaczynają dzień przed. W tym czasie powinniśmy się skupić na paru ważnych kwestiach, na które uwagę zwróci osoba przeprowadzająca z nami rozmowę. Ważne jest aby wiedzieć gdzie znajduję się dana firma, jak i zaznajomić się z informacjami na temat samej firmy: czym się ona zajmuję? Jaki typ pracy może nam zaoferować? Warto również zastanowić się, czego oczekujemy od danej firmy, poruszyć sprawy wynagrodzenia czy rodzaj pracy jakiej mieli byśmy się podjąć.

2. Udając się na rozmowę kwalifikacyjną, zostaniemy zasypani toną pytań na które będziemy odpowiadać. Poruszą ona wiele tematów które będą interesować firmę, oto praktyczne przykłady o co mogą nas zapytać:

- Gdzie mieszkamy, jak wygląda nasz dojazd do pracy?

- Jaki etat nas interesuje?

- Jakiego wynagrodzenia oczkujemy od firmy?

- Od kiedy jesteśmy w stanie zacząć pracę?

- Czego oczekujemy od firmy?

- Jak wygląda nasza sytuacja rodzinna?

To czy padnie pytanie z wyżej przedstawionych, zależy od metody przeprowadzania rozmowy kwalifikacyjnej, którą stosuje nasz ,,interviewer". Lecz są to ważne informacje które firma by chciała o nich wiedzieć, więc warto się przygotować.

3. 30% ankietowanych odpowiedziało, że gdy już znajdzie się na rozmowie kwalifikacyjnej doświadcza problemu z wypowiadaniem się. Na pewno jest to dla nich czynnik stresogenny, który nie pomaga. Poruszyliśmy ten problem, rozmawiając z naszym ,, interviewer", dowiedzieliśmy się że nie powinien być to żaden powód do stresu, to jak się wypowiadamy nie ma większego znaczenia. Problem jedynie jest, gdy aplikujemy na stanowisko prezentera telewizyjnego czy prowadzącego teleturniej.

4. 62% ankietowanych stwierdziło, że stresuje ich osoba która prowadzi rekrutacje. Typowa osoba zajmująca się rekrutacją ma za zadanie wyciągnąć od nas jak najwięcej istotnych informacji. Aby się to udało stara się prowadzić rozmowę w sposób miły i spokojny abyśmy nie odczuwali stresu. Rozmówca zdradził nam sekretne zdanie, którym się kierował idąc sam na rozmowę kwalifikacyjną : ,,Ja niczym się nie różnie od innych! Tu pracują przecież ludzie, a nie maszyny". Warto mieć w głowie takie podejście, jak innym się udało zdobyć tam pracę, to czemu mi by miało się nie udać?

5. Kwestia naszego ubioru ma dość duże znaczenie. Nie ma złotego środku, jak powinniśmy iść ubrani, lecz jest parę porad, dzięki którym lepiej dobierzemy strój. Dobierając strój powinniśmy wziąć pod uwagę to, na jakie stanowisko aplikujemy. Gdyby na rozmowę kwalifikacyjną na stanowisko dyrektora banku, przyszedł mężczyzna w spodniach moro i butach za kostkę, raczej jego szanse dostania pracy by zmalały. Analogiczna sytuacja, tyle że w staraniu się o pracę na stanowisko informatyka, nie wpłynęłaby na przebieg rozmowy. Jak powiedział nasz rozmówca ,,Ubiorem okazujemy szacunek". Pamiętajmy też, że nasz strój nie musi być krzykiem mody. Jeżeli nie jesteśmy w stanie zabłysnąć strojem, ubierzmy się po prostu schludnie, nasz rekruter to na pewno doceni.

6. Ten punkt będzie dotyczył bardziej naszej samej osoby. W ankiecie aż 100% uważa że pewna postawa ciała sprzyja wynikowi rozmowy rekrutacyjnej. Lecz nie jest to czynnik wielce ważny, nawet osoba skrajnie nieśmiała ma szanse dostać pracę. Bierze się to z tego powodu, że dopiero rekruter oceni nasze kompetencje i dopasuje nas do zespołu. Wiele stanowisk nie wymaga od pracownika pewności siebie, więc osoba nieśmiała ma równe szanse dostać pracę.